Als verkeerskundig ontwerper werkt Nico dagelijks aan de mobiliteit van de samenleving. Maar wat nu als de spelregels voor deze samenleving veranderen? Als er gesproken wordt over een anderhalve-meter-samenleving? Heeft dat impact op zijn werk?
Nico: ”Ik werk al sinds april vanuit huis voor gemeente Eindhoven en Den Haag. Ik denk dat ik in totaal zo’n vier keer op kantoor ben geweest. De afgelopen tijd werkte ik wel wat vaker bij een collega thuis, waar ik intensief mee samenwerk. Dat is naast het praktische ook erg fijn voor de afwisseling.
We merken de impact van corona inmiddels ook in ons werk. Voor de gemeente Eindhoven houd ik me bijvoorbeeld bezig met het invoeren van betaald parkeren. Normaal gesproken organiseren we inloopavonden om onze plannen met wijkbewoners te delen. Je kunt je voorstellen dat dat nu niet gaat.”
Niet fysiek samenkomen
“Aan het begin van de coronacrisis daalde het aantal aanvragen voor betaald parkeren. In Eindhoven werken we met een reactief parkeerbeleid, waarbij wijkbewoners zelf in actie moeten komen om betaald parkeren in te voeren. Doordat er minder werkverkeer was, was er overdag ook geen parkeeroverlast in de woonwijken. Alleen de wijkbewoners zelf hadden een parkeerplaats nodig.
Inmiddels is het weer drukker met aanvragen. Dat zal deels liggen aan de combinatie thuiswerken en af en toe naar het werk gaan. Lastig om er precies de vinger op te leggen waarom het aantal vragen nu toegenomen is.
Omdat inloopavonden nu niet mogelijk zijn, verloopt alle communicatie via een brief of folder. Bewoners kunnen per mail of telefonisch een afspraak inplannen om hier vragen over te stellen. Ook in de avond, want dat komt voor veel mensen toch het beste uit”
Impact op openbare ruimte
“Op straat is het werk in Eindhoven niet echt veranderd. De anderhalve-meter-samenleving heeft weinig impact op het straatbeeld. Zo is er, als het gaat om betaald parkeren, bijvoorbeeld nog steeds een betaalautomaat nodig. Het is ook erg kostbaar om een straat opnieuw in te richten, terwijl deze situatie misschien (of hopelijk) van tijdelijke duur is.
In Den Haag ben ik als verkeerskundig ontwerper verantwoordelijk voor het ontwerpen van de openbare ruimte. Dat doe ik samen met andere verkeerskundige collega’s, maar ook met onder andere landschapsarchitecten en stedenbouwkundigen. Je zou denken dat de de anderhalve-meter-samenleving wel impact heeft op de ontwerpen die wij maken, maar er is nauwelijks iets veranderd.
We ontwerpen namelijk voor de lange termijn, daarbij moet je denken dat een bepaalde inrichting soms wel 40 of 50 jaar blijft liggen. We gaan er vanuit dat de anderhalve meter samenleving binnen 1 of 2 jaar weer ‘verdwenen’ is.
Op straat bepaalt op dit moment de ruimteclaim van de auto nog steeds een groot gedeelte van de inrichting, maar gelukkig is er de laatste jaren steeds meer aandacht voor de fiets en voetganger. En zeker nu, sinds de corona-uitbraak, is die aandacht voor fiets en voetganger gelukkig alleen maar groter geworden.
Veel steden, waaronder Den Haag, hebben een compacte openbare ruimte waar we duizend en een functies aan willen geven. Het voor de fiets en voetganger volledig inrichten op de anderhalve-meter-samenleving is daarom een utopie, omdat er zo veel meer belangen zijn op die paar vierkante meter. Hoever kunnen we daarin gaan?”
Focus op verkeersveiligheid
“Veel steden grijpen dit moment aan om het centrum autovrij maken. In veel gevallen was die wens er al langer, maar nu is er ineens veel draagvlak voor. Dat zijn wel blijvende aanpassingen, verwacht ik.
Daarnaast zie ik ook dat er bij scholen als proef de straat tijdelijk is afgesloten tijdens breng- en haaltijden. Deze proeven krijgen in Den Haag inmiddels een permanente vorm op een aantal locaties. Ook dit is blijvend verwacht ik. Al wordt het spannend als straks de samenleving weer volledig ‘open gaat’. Op dit moment is er in ieder geval veel focus op verkeersveiligheid. En dat kan ik natuurlijk alleen maar toejuichen.”