Ook wij lopen er nog regelmatig tegen aan: het vooroordeel dat werken bij de overheid saai en stoffig is. Myriam de Jong ziet als interim-leidinggevende veel verschillende gemeentes. Zij weet dus als geen ander of dat beeld terecht is.
Misschien was dat imago vroeger terecht. Toen werkten ambtenaren veel meer vanuit de gedachte ‘wij weten wat goed voor u is’. Het beleid werd vanachter een bureau gemaakt. Maar die tijd ligt ruim achter ons, nu wordt de maatschappij in toenemende mate betrokken bij beleidsvorming. Een mooi voorbeeld is de invoering van de nieuwe omgevingswet. De maatschappij krijgt een grotere stem, en dat vraagt de overheid op een andere manier met burgers om te gaan.
Van toetsen naar meedenken
Ambtenaren zijn daardoor verplicht om met burgers om tafel te gaan, om het gesprek met ze aan te gaan. Het gaat niet meer alleen om toetsen, maar juist om meedenken. Dat is een essentiële verandering binnen de overheid. En dat vraagt om andere competenties.
De kern is wat mij betreft de verantwoordelijkheden daar neerleggen waar ze horen. Zo laat ik de verantwoordelijkheid voor de vakinhoud bij de professionals en ben ik als leidinggevende vooral coachend en faciliterend bezig, zorg ik voor de kaders en voor de randvoorwaarden.
Van sturen naar faciliteren
Deze manier van werken is soms even wennen. Met name voor organisaties die gewend zijn hiërarchisch te werken. Het betekent namelijk loslaten en vertrouwen op de professionaliteit van je medewerkers.
Dat past mij als een handschoen. Ik word vaak als leidinggevende ingevlogen om tijd te kopen om een nieuwe structuur in de organisatie te implementeren of om een team of afdeling weer op de rit te krijgen. In mijn interim-werk zit altijd een belangrijke HR-component.
Juist die kant spreekt me enorm aan. Ik krijg vaak te maken met mensen die zich niet meer betrokken voelen bij hun werk. Voor mij is het heel vanzelfsprekend om mensen te leren kennen, te achterhalen waarom dat zo is. Maar ook waar hun drijfveren en kennis liggen. Pas als ik dat weet, kan ik iemand op waarde schatten en diegene stimuleren om zijn of haar rol weer te pakken. Ik geniet er enorm van als mensen weer met lol naar hun werk gaan.
Frisse blik
Starters hebben echt wat te bieden, ze zijn super gemotiveerd, werken zich drie slagen in de rondte, bekijken zaken met een frisse blik, en ze hebben innovatieve nieuwe visies. Gemeenten zijn daar nieuwsgierig naar.
Wat ik starters zou willen meegeven is: grijp je kansen, blijf niet altijd in je comfortzone zitten. Durf af en toe buiten de gebaande paden te wandelen, maar uiteraard wel met ruggespraak van je collega’s. Het voordeel is dat Mobypeople hun mensen die ruggespraak en begeleiding kan geven. Dat biedt een goede basis.
Stoffig of niet?
Dus nee: dat stoffige imago klopt absoluut niet. Het is niet om 9 uur inklokken en om 5 uur weer uit. Er is hartstikke veel ruimte voor flexibiliteit, ouderschapsverlof, individueel keuzebudget. De opleidingsmogelijkheden zijn legio, je krijgt een goed pensioen, en je zit – zeker als verkeerskundige- echt niet de hele tijd achter je bureau. Er zijn juist heel veel mogelijkheden om naar buiten te gaan en gesprekken aan te gaan met allerlei partijen.
Wanneer je voor de gemeentelijke overheid werkt, zie je dat je werk direct impact heeft op de leefomgeving. Dat maakt het zo leuk!