Gastblog Tijdelijke inhuur: de plussen en minnen

Silvie van Ee werkt als Afdelingshoofd Vastgoed & Infrastructuur bij de gemeente Barneveld. Vanuit haar functie heeft ze veel te maken met tijdelijke inhuurkrachten. Wat zijn volgens haar de plussen en minnen van die tijdelijke inhuur?

 

Barneveld is een booming gemeente. We hebben de ambitie om te groeien naar 70.000 inwoners. Dat betekent dat we te maken hebben met uitbreidingswerkzaamheden. Er moeten nieuwe woonwijken komen, rondwegen en bedrijventerreinen. Maar ook voorzieningen zoals buurthuizen en sporthallen. En daarbij moet Barneveld goed bereikbaar zijn én blijven tijdens al die werkzaamheden. Het is een uitdaging om met die groeistuipen om te gaan.

Groot versus klein

Onze afdeling bestaat uit 35 vaste collega’s en zo’n tien collega’s in de flexibele schil. Samen doen we veel voor andere afdelingen binnen de gemeente. Zo krijgen we ook opdrachten vanuit Ruimtelijke Ontwikkeling of Economische Zaken. Afhankelijk van die opdrachten en ambities moet er soms capaciteit bij.

Die extra capaciteit huren we tijdelijk in. Daarvoor werken we samen met negen verschillende partijen waarmee we raamovereenkomsten hebben gesloten, Mobypeople is er daar een van. Mobypeople is gespecialiseerd in verkeerskundigen, maar we werken ook samen met twee bureaus die ons kunnen helpen aan landmeters. We werken niet alleen met kleine, gespecialiseerde bureaus, ook met grotere partijen. Het voordeel daarvan is dat ik te maken heb met één contactpersoon die me bij wijze van spreken drie kandidaten kan leveren voor verschillende functies.

De kleinere partijen kunnen ons juist aan specifieke kennis helpen. Het voordeel is dat zij de gemeente Barneveld goed kennen, ze weten wat voor werkcultuur er heerst, en zijn op de hoogte van de laatste ontwikkelingen en groeiambities. Daarnaast weten ze ook met wie ze te maken hebben, wat de voorkeuren en verwachtingen zijn. Ze zijn dus uitstekend in staat een goede match te maken.

Lef tonen

Functies op technisch vlak zijn moeilijk in te vullen, daar hebben wij ook last van. Die specialistische bureaus hebben een goed netwerk. Af en toe krijg ik ook een aanbod zonder dat we een vacature hebben openstaan. Als we dan met elkaar in gesprek gaan, kan dat tot gevolg hebben dat het toch tot inzet leidt. Ze denken met me mee. Het is heel fijn dat een dergelijke samenwerking twee kanten op werkt.

Zo ben ik laatst met Mobypeople in gesprek geweest over een traineeship. Als afdelingshoofd ben ik erg ontwikkelingsgericht. We gaan op een serieuze manier om met stagiaires en nieuwe mensen. Alleen op die manier krijg je ook iets terug en kom je samen vooruit. Een trainee is voor ons erg interessant. We werken iemand tot twee jaar in. Mocht na die periode blijken dat we toch ruimte krijgen voor iemand erbij, dan kunnen we diegene direct inzetten. Uiteindelijk is dit specifieke traineeship niet doorgegaan omdat diegene ergens anders geplaatst is, maar we sluiten zoiets niet uit.

We laten op deze manier zien dat we in elkaar willen investeren. Daarvoor moet je lef tonen en de stukjes moeten net in elkaar vallen. Mobypeople opereert niet alleen vanuit onze vraag, maar toont zelf ook initiatief.

Benen op tafel

Met deze kleinere partijen is het fijn sparren. Gewoon een vrijblijvend gesprek met de benen op tafel. Uit dit soort gesprekken hoeft niet meteen iets concreets te komen. We hebben het over wat zij in de markt zien, wat wij opmerken, dat geeft ons beiden richting voor de toekomst. We wisselen van gedachten en versterken elkaar.

Dankzij zo’n sparringsessie hebben we bijvoorbeeld invulling gegeven aan een junior functie binnen onze gemeente. Het is een functie die we zelf gaan invullen, maar we hebben met Mobypeople bekeken hoe we dat het beste kunnen doen. Je merkt toch dat een junior vaak na twee jaar uit de functie is gegroeid en verder wil. Zodoende hebben we nu een vacature vervuld voor een periode van twee jaar. Het heeft natuurlijk de voorkeur om diegene later te laten doorstromen binnen de gemeente, maar daar moet maar net plek zijn. Het zou een mooie deal zijn om met een partij af te spreken dat zij elke twee jaar een aantal kandidaten aanleveren voor die functie.

Vast versus tijdelijk

Binnen de gemeente Barneveld gaat de voorkeur uit naar een vast team voor de standaard werkzaamheden. Die flexibele schil daaromheen is wel echt een aanvulling. Al vraagt tijdelijke inhuur wel om aanpassing van de budgetten. Het is nu eenmaal duurder dan een vast dienstverband. Daarbij komt dat de kennis die iemand bij je heeft opgedaan weer verdwijnt. Daar heb je als gemeente niets meer aan. Ook heeft elke nieuwkomer invloed op het team. De pikorde moet weer even duidelijk worden, mensen moeten aan elkaar wennen. Over het algemeen passen tijdelijke krachten zich erg snel aan, ze maken zich de werkzaamheden en organisatie snel eigen.

Die nieuwe mensen brengen kennis mee, een frisse blik, ze stellen andere vragen dan het bestaande team dat op elkaar is ingespeeld. Dat is alleen maar positief. Daarom hebben we ook graag stagiaires en trainees aan boord. Jammer genoeg willen studenten vaak niet bij een gemeente werken vanwege het suffige imago. Maar dat is onterecht. Werken bij een gemeente is in mijn ogen vele malen dynamischer dan in het bedrijfsleven.