Simon Knüwer begon na zijn studie Urban Design als junior verkeerskundige bij Mobypeople. Nu hij een paar maanden aan de slag is, vertelt hij hoe hem dit bevalt. “Ik koos niet voor de standaard weg”.
Na mijn studie in de stedenbouwkunde ging ik aan de slag bij Mobypeople. Ik merkte dat ik verkeerskundige kennis en ervaring miste om goed onderbouwde keuzes in de stedenbouw te maken. Dus ik was echt op zoek naar een verkeerskundige verbreding als aanvulling op mijn studie.
Ambities en mogelijkheden
Met deze stap koos ik niet voor de standaard weg. Veel medestudenten studeren verder of beginnen als stedenbouwkundig ontwerper, maar ik hou niet echt van de logische route. Het voelt voor mij nu beter om verkeerskundige ervaring op te doen dan om een master te gaan volgen.
Dit is mijn eerste job en bij Mobypeople zit ik op een plek waar ik een grote ambitie kan laten zien en superveel mogelijkheden heb. Zo hoef je echt niet bij een kleine gemeente te beginnen. Als het je past om bij een grote gemeente te werken, dan zoeken ze een opdracht voor je. Ze zetten je als het ware af op de plek waar jij wilt beginnen. Zo wilde ik me echt ontwikkelen in verkeerskundig ontwerp, terwijl je als startende verkeerskundig juist vaak begint met het afhandelen van klachten en meldingen.
Benieuwd welke mogelijkheden er voor jou zijn in de wereld van verkeerskunde en mobiliteit?
Wij helpen je op weg met ons kickstart programma
➡️ Hier vind je meer info ⬅️
Kennis bij de hand
Die focus op ontwerpen is gelukt. Jan heeft een passende opdracht voor me gevonden. Op dit moment werk ik als verkeerskundig ontwerper bij het Ingenieursbureau van de gemeente Den Haag.
Dit is een stad met heel veel uitdagingen. Zowel verkeerskundig als voor mij persoonlijk. Den Haag is een grote stad met complexe situaties die ik nog niet ken. Daar moest ik in het begin mijn weg in vinden. En dat niet alleen, ook tussen collega’s én in het ontwerpen. De eerste maanden was het vooral afwachten en luisteren. Nu begin ik wat breder te kijken, waar kansen liggen.
Ik ben hier warm ontvangen, ik leer veel. Niet alleen inhoudelijk. Zo leer ik ook niet bang te zijn om mijn mond open te trekken, ondanks dat ik een andere achtergrond heb. Dit soort zaken bespreek ik met mijn kenniscoach Nico, die ook een opdracht in Den Haag vervult. Hij is mijn vaste aanspreekpunt als ik vragen heb of even wil sparren.
Dat had ik niet bedacht
Gedurende mijn werkweek sluit ik aan bij diverse overleggen. Bijvoorbeeld bij een vakoverleg met de groep verkeer. Daar bespreken we onder andere woningbouwprojecten en hoe die nieuwe verkeersstromen aansluiten op de bestaande. We bekijken of er sluiproutes genomen worden en of het misschien tijd is voor een nieuwe routing.
Ook heb ik af en toe een overleg in het cluster integraal ontwerp. Van daaruit sluit voor elk project iemand van landschap aan, een stedenbouwkundige en een verkeerskundige. Dat had ik een half jaar geleden niet gedacht, dat mensen naar mij toe zouden komen voor verkeerskundig advies. Daar verbaas ik mezelf af en toe mee.
Fiets in het straatbeeld
Een keer in de week probeer ik de fiets te pakken naar een project. Om daar te kijken hoe de situatie zich ontvouwt. De fiets in het straatbeeld is een thema dat me aanspreekt. Ik hou me ook veel bezig met situaties fietsvriendelijker maken en het veiliger maken van schoolomgevingen en complexe kruispunten.
Zo was ik laatst bij een basisschool om een onveilige situatie te bekijken. Als je dan ziet hoe onveilig het er soms aan toe gaat in de ochtend bij een basisschool, dan lopen de rillingen over mijn rug. Dan zie je de urgentie van je werk, het voelt alsof je bezig bent ongeluk te voorkomen.